1. استرس را از بین می برد
تحقیقات نشان می دهد که گریه کردن به کاهش فشار ناشی از احساس ناراحتی کمک می کند. در حقیقت، بدن را به حالت تعادل برمی گرداند و آن را به آرامش می رساند.
2. روحیه را تقویت می کند
اگر گریه کردن بتواند استرس را کاهش دهد، باعث بهبود روحیه می شود. نظرسنجی ها نشان می دهد که حدود دو سوم افراد معمولاً بعد از گریه احساس بهتری دارند. با این حال، نحوه ی واکنش دیگران به گریه ی ما، از مهم ترین عواملی است که روی احساس ما بعد از گریه کردن تأثیر دارد.
اگر اطرافیان ناراحتی شما را درک کرده و به کمک شما بیایند، به احتمال زیاد احساس بهتری خواهید داشت. اما اگر شما را مسخره کنند، از گریه کردن حس خوبی نمی گیرید. در بسیاری از موارد، بهبود روحیه ای که پس از گریه کردن به وجود می آید، نتیجه ی کمک و حمایت عاطفی دیگران است.
3. گاهی اوقات حال تان را بدتر می کند
گریه کردن در مکان و زمان نامناسب یا در حضور افرادی که نسبت به آن واکنش منفی نشان می دهند، قطعاً می تواند احساس شما را بدتر کند. گریه کردن در خانه و در کنار افراد حمایتگر مفید است، اما ممکن است در محل کار نامناسب تلقی شود.
علاوه بر این، گریه کردن در درازمدت احساس بهتری در شما ایجاد می کند، اما اثرات فوری آن ممکن است باعث بدتر شدن خلق و خو شود. نتایج یک مطالعه نشان داد که مدتی طول می کشد تا افراد بعد از تماشای یک فیلم غم انگیز و گریه کردن احساس بهتری پیدا کنند. بلافاصله بعد از تماشای فیلم شرکت کنندگان حال بدی داشتند، اما 20 و به ویژه 90 دقیقه بعد، حال شان در مقایسه با قبل از تماشای فیلم بهتر بود.
4. برقراری ارتباط را بهبود می بخشد
بهبود ارتباط از دیگر فواید گریه کردن است. در انسان، گریه کردن در ابتدا برای این شکل گرفت که نوزاد بتواند توجه ی مادر خود را جلب کند. نوزاد انسان توانایی های حیوانات تازه متولد شده را ندارد. اشک نوزادان و کودکان یک عنصر بصری برای کمک گرفتن اضافه می کند و باعث جلب توجه ی کسی می شود که مراقبت از آن ها را بر عهده دارد. در دوران بزرگسالی، انسان این عملکرد بیولوژیکی را به یک عملکرد عاطفی تبدیل می کند. وقتی افراد بالغ گریه می کنند، عمدتاً این پیام را می رسانند که به کمک نیاز دارند.
5. باعث ایجاد پیوند می شود
وقتی از طریق اشک هایتان با دیگران ارتباط برقرار می کنید، آسیب پذیری خود را نشان می دهید. گریه کردن در حضور افراد حمایت کننده احساس پیوند و اتصال را افزایش می دهد. شما آن قدر به شخص مقابل خود اعتماد دارید که در حضور او گریه می کنید. بنابراین، گریه کردن نشان می دهد که شما با آن شخص احساس نزدیکی می کنید و این موضوع می تواند واکنش همدلانه و ارتباط عاطفی را تقویت کند.
معمولاً ما دوست نداریم که ضعف خود را به غریبه ها نشان دهیم، بنابراین سعی می کنیم جلوی آن ها گریه نکنیم و در عوض اشک هایمان را برای کسانی که به آن ها نزدیک تر هستیم، نگه داریم.
6. کمک می کند که به خواسته هایتان برسید
گریه کردن می تواند به واکنش خاصی منجر شود که در جهت منافع ما است. حتی اگر آگاهانه قصد سوء استفاده نداشته باشیم، گریه ی ما ممکن است به کاهش خشم و ایجاد احساس گناه در دیگران منجر شود یا تمایل آن ها را برای پذیرش خواسته ی ما افزایش دهد. گریه کردن مزایای اجتماعی دارد و می تواند هنگام درگیری و کشمکش باعث کاهش خشم دیگران شود.
7. در خلوت باعث تخلیه ی فشارها می شود
اگر گریه یک ابزار ارتباطی مهم است، پس چرا حتی وقتی تنها هستیم گریه می کنیم؟ احتمالاً دلیل آن این است که بعد از سپری کردن یک روز پرمشغله یا پراسترس، بالاخره می توانید با افکار خود تنها باشید و بدن تان را از طریق گریه کردن به حالت آرامش برگردانید.
گریه کردن در تنهایی می تواند راهی برای برقراری ارتباط با جهان هستی باشد. در اغلب موارد وقتی مردم در خلوت خود گریه می کنند، در حقیقت به دنبال کمک هستند. برای مثال، از خداوند درخواست کمک می کنند.
8. به دفع سموم بدن کمک می کند
شیمیدانی به نام ویلیام فری (William Frey) در اواخر دهه ی 1970 و اوایل دهه ی 1980 تحقیقاتی در مورد فواید گریه کردن انجام داد و به این نتیجه رسید که اشک به خلاص شدن بدن از شر سموم ناخواسته کمک می کند.
او اشک های حاصل از تحریک چشم ها (مانند خرد کردن پیاز) را با اشک های احساسی مقایسه کرد و متوجه شد که از نظر شیمیایی با هم متفاوت هستند. به عنوان مثال، مقدار بعضی از پروتئین ها در اشک های احساسی بیشتر است که این موضوع ممکن است به دلیل آزاد شدن محصولات جانبی استرس باشد. با این حال، برای تأیید این نتایج به تحقیقات بیشتری نیاز است.
9. یک ضدعفونی کننده ی طبیعی است
از سایر فواید گریه کردن می توان به توانایی آن در از بین بردن باکتری ها اشاره کرد. اشک حاوی پروتئینی به نام لیزوزیم است که می تواند مولکول های مضر را از بین ببرد. با این حال، به یاد داشته باشید که دانشمندان هنوز این مورد را به طور قطعی ثابت نکرده اند و در این زمینه باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
10. به سلامت چشم ها کمک می کند
اشک چشم ها را مرطوب می کند و آن ها را سالم نگه می دارد. عملکرد بیولوژیکی اشک مرطوب نگه داشتن چشم ها یا محافظت از آن ها در برابر دود و گرد و غباری است که وارد چشم ها می شوند. نبود اشک ممکن است باعث خشکی چشم شود و درنتیجه به احساس درد و حتی از دست دادن بینایی منجر شود. اما گریه کردن بیش هم از حد هم مضر است و چشم ها را تحریک می کند. به همین دلیل است که پس از گریه کردن چشم ها قرمز می شوند و پف می کنند.
11. با هورمون های جنسی ارتباط دارد
هر چقدر میزان هورمون تستوسترون (هورمون مردانه) در مردان بالاتر باشد، احتمال گریه کردن کمتر است. شواهد در مورد افراد تراجنسیتی و مردان مبتلا به سرطان پروستات که داروی ضد هورمون مردانه دریافت می کنند و همچنین نتایج بعضی مطالعات حیوانی نشان می دهد که تستوسترون روی گریه اثر بازدارندگی دارد. در زنان، تغییر سطح استروژن (هورمون زنانه) می تواند گریه را قبل از شروع پریود یا پس از زایمان افزایش دهد.
با این حال، اینکه زنان و مردان چقدر گریه کنند، یک مؤلفه ی فرهنگی هم دارد. فرآیند گریه کردن از نظر فیزیکی بین زنان و مردان یکسان است، اما زنان بسیار بیشتر از مردان گریه می کنند. مردان اغلب از ترس اینکه در جامعه قوی یا قدرتمند به نظر نرسند، تمایلی به گریه کردن ندارند واشک هایشان را مخفی می کنند. معمولاً جامعه به زنان بیشتر از مردان اجازه ی گریه کردن می دهد، بنابراین زنان در انجام آن راحت تر هستند.
12. اثرات جسمی مهمی دارد
گریه کردن فقط یک عمل احساسی نیست، بلکه یک عمل فیزیکی هم محسوب می شود. هق هق، سردرد، آبریزش بینی و لرزش بدن تنها تعدادی از اثرات گریه کردن روی بدن هستند. چرا این موارد اتفاق می افتند؟ علت این موضوع به برانگیختگی بالای بدن در هنگام شروع گریه مربوط می شود. اگرچه گریه می تواند در نهایت بدن شما را به آرامش برساند، اما در چند دقیقه ی اول تحریک کننده است و برانگیختگی زیادی را ایجاد می کند.
افرادی که گریه می کنند، ضربان قلب و تعریق بیشتری دارند. از این نظر، گریه یک نوع فعالیت برای بدن محسوب می شود. برای اینکه اثرات کوتاه مدت و بلندمدت گریه کردن مشخص شود، به مطالعات بیشتری نیاز است.
13. روی سایر هورمون ها هم تأثیر می گذارد
هم در مردان و هم در زنان، به غیر از هورمون های جنسی ممکن است سایر هورمون ها هم تحت تأثیر گریه قرار بگیرند. اگرچه شواهد کمی در مورد این موضوع وجود دارد، اما به نظر می رسد که پرولاکتین گریه را تسهیل می کند. این موضوع می تواند دلیل اندوه تازه مادران و گریه ی ناشی از آن را توضیح دهد. چراکه پس از زایمان هورمون پرولاکتین افزایش می یابد.
همچنین ما می دانیم که گریه باعث افزایش اندورفین می شود که یک هورمون شادی آور و آرامش بخش است. بنابراین، گریه کردن تنش را از بین می برد و در نتیجه، احساس بهتری ایجاد می کند. به همین دلیل است که گاهی اوقات با تماشای یک فیلم غم انگیز گریه می کنیم.
14. گریه ی خوشحالی به آرامش بدن کمک می کند
درست مانند احساسات منفی، احساسات مثبت هم می توانند باعث گریه کردن شوند . گریه ی ناشی از احساسات منفی مانند غم، ناامیدی و خشم رایج تر است، اما در صورت تجربه ی احساسات مثبت شدید هم ممکن است گریه کنید.
به نظر می رسد که گریه هم با احساسات مثبت و هم با احساسات منفی مرتبط است و درست پس از به اوج رسیدن تجربه ی عاطفی رخ می دهد، یعنی زمان که فرد شروع به تخلیه ی احساس و هیجان خود می کند. به همین دلیل است که ممکن است در عروسی ها، وقتی نوزاد تازه متولد شده ای را می بینیم یا حتی هنگام مشاهده ی غروب باشکوه ی خورشید گریه کنیم.
کلام پایانی
گریه کردن اشکالی ندارد، حتی ممکن است برای شما مفید باشد. اگر احساس می کنید باید گریه کنید، جلوی اشک هایتان را نگیرید. اشک ریختن یک روش طبیعی و سالم برای بیان احساسات است. با این حال، گریه ی مداوم و بدون دلیل می تواند نشانه ی افسردگی باشد. اگر چنین چیزی را تجربه کردید، با متخصص مشورت کنید.
