این محقق بیان می کند: این رویداد عمدی و معمولا به دلایل مذهبی و یا سیاسی صورت گرفته است. در مصر باستان، مجسمه ها به عنوان ظرف روح کسانی که به شکل آن ها ساخته می شدند، در نظر گرفته شده اند. مردم مصر باستان اینطور فکر می کردند که با از بین بردن بخشی از مجسمه می توانند به شخص صدمه بزنند. بلیبرگ در این خصوص به بیان یک باور پرداخته و اظهار می کند: آسیب وارد شده به قسمتی از بدن به اندازه کافی موثر نخواهد بود، بنابراین با از بین بردن بینی، مجسمه دیگر نمی تواند نفس بکشد و این اسرار مجسمه های مصری بوده است.
این دیدگاهی بود که در مصر باستان رواج داشته و جزء اسرار مجسمه های مصری بوده است. دزدانی که به مقبره آن ها دستبرد می زدند با این اقدام، اطمینان حاصل می کردند که روح کسانی که از آن ها دزدیده شده دیگر آن ها را آزار نخواهد داد. از آنجایی که زندگی پس از مرگ بخش اعظمی از فرهنگ مصریان باستان است، همواره زیورآلات، البسه و لوازم مختلفی در کنار تابوت فراعنه و اشراف زادگان مصر باستان کشف شده است.
